جدول جو
جدول جو

معنی آتش فروزنه - جستجوی لغت در جدول جو

آتش فروزنه
(تَ فُ زَ نَ / نِ)
چیزی که بدان آتش افروزند. سوخته. شبوب
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از آتش فروز
تصویر آتش فروز
آتش افروز، برای مثال بیامد دوصد مرد آتش فروز / دمیدند، گفتی شب آمد به روز (فردوسی - ۲/۲۳۴)
فرهنگ فارسی عمید
(تَ اَ زَ نَ / نِ)
خرده ها از خار و خاشاک که بدان آتش افروزند. فروزینه. آتش افروز. آتش افروزه. آتش افروزینه. آتش گیره. وقود. گیره، چخماق. (برهان)
لغت نامه دهخدا
(تَ اَ نَ / نِ)
رجوع به آتش افروزنه شود
لغت نامه دهخدا
(تَ اَ زَ / زِ)
رجوع به آتش افروزنه شود
لغت نامه دهخدا
(تَ فَ زَ / زِ)
آتش افرازه
لغت نامه دهخدا
(چَ رَ دَ / دِ)
آتش افروز:
پس آنگاه فرمود پرمایه شاه
که بر چوب ریزند نفت سیاه
بیامد دوصد مرد آتش فروز
دمیدند و گفتی شب آمد بروز.
فردوسی
لغت نامه دهخدا
کسی که آتش را روشن کند، کسی که در جشنها (مخصوصا جشن آخر سال و نوروز) خود را آرایش کند و آتش روشن سازد و شعله آنرا در دهان خود فرو برد و بیرون آرد و بدین وسیله از مردم پول گیرد، فتنه انگیز، هر ماده قابل اشتغال که از آن آتش روشن کنند آتشگیره آتش افروز
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از آتش افروزینه
تصویر آتش افروزینه
آتش افروزنه آتش افروز
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از آتش افروزه
تصویر آتش افروزه
آتش افروز آتش افروزنه
فرهنگ لغت هوشیار
کسی که آتش را روشن کند، کسی که در جشنها (مخصوصا جشن آخر سال و نوروز) خود را آرایش کند و آتش روشن سازد و شعله آنرا در دهان خود فرو برد و بیرون آرد و بدین وسیله از مردم پول گیرد، فتنه انگیز، هر ماده قابل اشتغال که از آن آتش روشن کنند آتشگیره آتش افروز
فرهنگ لغت هوشیار